Γεωγραφία- Τοπογραφία

Το Ίσαρη είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στην ανατολική πλευρά του όρους Άγιος Ηλίας. Καλύπτει μία έκταση 31,9 χιλιομέτρων. Προς Β. ορίζεται από τη περιφέρεια της Κοινότητας Λυκαίου (Δερμπούνι) και Λυκόσουρας , προς Ν. από τις Κοινότητες Χράνων και Νεοχωρίου και την επαρχία Μεσσήνης, προς Α. από τις κοινότητες Τριποτάμου και Χωρεμίου και προς Δ. από τη κοινότητα Βάστα και την επαρχία Μεσσήνης.
Απέχει 51 χλμ. από τη Τρίπολη και 8 χλμ από την Μεγαλόπολη.
Το υψόμετρο του Ίσαρη είναι σχεδόν 850μ. Το έδαφος είναι γενικά πετρώδες και ανώμαλο, με πολλά βουνά και λόφους.
Έχει μοναδική θέα προς τη πεδιάδα της Μεγαλόπολης και το Μεσσηνιακό κάμπο. Χαρακτηριστική είναι η θέα από τη κορυφή του Αγιολιά, στη Πλακίτσα, προς Μεσσηνία, Ταΰγετο και Αρκαδία.
Ιδιαίτερη θέα προς το χωριό μας απολαμβάνει ο επισκέπτης από τον λόφο του Αγίου Αθανασίου. Στη κορυφή του υπάρχει ο ομώνυμος ναός, ο οποίος περιβάλλεται από πυκνό άλσος πεύκων, που δημιουργήθηκε το 1956 με δαπάνη του Συλλόγου των εν Αθήναις Ισαραίων.
Κυριότερη κοιλάδα είναι αυτή του Άι – Νικόλα, με τον μοναδικό ναό και τη πυκνόφυτη πλαγιά προς το Ίσαρη και το Μεγαμπέλι.
Τέλος, αρκετές πηγές  συμπληρώνουν τη τοπογραφία του χωριού μας. Η Κεντρική, η οποία χτίστηκε περί το 1902 επί Δημαρχίας Νικήτα Σιώρη, του Μπάκου, του Κούκη, η Βρυσούλα, του Μωραΐτη, της Παναγίας, η Κρύα, στην οποία σήμερα υπάρχει το προσκύνημα του Κοσμά του Αιτωλού, του Αι – Βασίλη και του Τσακλή.